Aeterne Rex altissime

Aeterne Rex altissime,
Redempto et fidelium,
Quo mors soluta deperit,
Datur triumphus gratiae:
Scandens tribunal dexterae
Patris: potestas omnium
Collata Iesu caelitus,
Quae non erat humanitus:
Ut trina rerum machina,
Caelestium, terrestrium
Et infernorum condita
Flectat genu iam subdita
Tremunt videntes Angeli,
Versa cice mortalium:
Culpat caro, purgat caro,
Regnat Deus Dei caro
Tu esto nonstrum gaudium,
Qui es futurus praemium:
Sit nostra in te gloria
Per cunta semper saecula
Gloria tibi, Domine,
Qui scandis supra sidera,
Cum Patre et Sncto Spiritu
In sempiterna saecula. Amen

Wieczny ¹⁾ Królu z wysokości,
Tyś nas nabawił wolności,
Tyś śmierć okrutną zwojował,
Łaskę i tryumf zgotował.
Wstąpiwszy na tron w obłoku,
Siedzisz przy Ojcowskim boku,
A wiedziesz rząd sobie zdany,
Tu bywszy jako poddany.
Lecz teraz wszystko stworzenie,
Niebieskie i ziemskie plemie,
I którzy pod ziemią żyją,
Czyniąc pokłon, czołem biją.
Drżą wszystkie anielskie stany
Patrząc w ciele na odmiany:
Ciało błądzi, z drugiej strony
Ciało rządzi, Bóg wcielony.
Bądźże pociechą nam, Panie,
Co w niebie mając mieszkanie,
Świat po swej woli obracasz,
Wesela świeckie wywracasz.
Chwała twa Panie niech słynie,
Któryś wstąpił w niebo ninie,
Bądź pochwalon z Ojcem wiecznie
I z Duchem świętym społecznie.

¹⁾

ks. S. Grochowski, Himny, prozy i cantica kościelne, 1599 r., hymn LI.